2. plątać 3. mataczyć
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
motač — mòtāč m <V mȍtāču, G motáča> DEFINICIJA onaj koji mota, namotava što na što [motač konca] ETIMOLOGIJA vidi motati … Hrvatski jezični portal
motać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, motaćam, motaća, motaćają, motaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwijać nici, przędzę itp. wokół czegoś, nawijać na coś; zwijać w motek {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
motać — ndk I, motaćam, motaćasz, motaćają, motaćaj, motaćał, motaćany 1. «nawijać (nici, przędzę itp.) na coś, obwijać wkoło czegoś, zwijać w motek» Motać wełnę, nici. 2. «plątać, wikłać, gmatwać (nici, pasma czegoś)» Wiatr motał włosy. 3. «robić… … Słownik języka polskiego
motać — Czynić coś niejasnym, zwłaszcza celowo; gmatwać, komplikować, lub kłamać Eng. To make something unclear, especially deliberately; to confuse, complicate, or lie … Słownik Polskiego slangu
motać — kombinować … Słownik gwary warszawskiej
Motacіlla cіnerea — … Википедия
Grasmücke — Grasmücke, 1) (Sänger, Sylvia Lath., Motacilla L.), Gattung aus der Familie der pfriemenschnäbeligen Sing od. Sperlingsvögel; Schnabel vor den Nasenlöchern höher als breit, obere Schwanzdeckfedern grau, Schwanz mit 12 Federn, Körperbau schlank;… … Pierer's Universal-Lexikon
мот — расточитель , мотать, аю; мот – также в знач. прядь волос , укр. мотати, ся, блр. мотаць, цслав. мотати сѧ agitari , болг. мотая (Младенов 305), сербохорв. мо̀тати, словен. motati, чеш. motati, слвц. mоtаt᾽, польск. motac, в. луж. motac, н. луж.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
plątać — ndk IX, plączę, plączesz, plącz, plątaćał, plątaćany 1. «gmatwać, motać, wikłać» Plątać nici. Plątać włosy. 2. pot. «brać jedno za drugie, niesłusznie coś z czymś utożsamiać» Plątać nazwiska różnych autorów. Plątać daty historyczne. plątać się 1 … Słownik języka polskiego
Flüevogel — (Accentor Bechst.), Gattung aus der Ordnung der Singvögel, Familie der Zahnschnäbler; Schnabel mittelstark, gerade, scharf zugespitzt, vor den Nasenlöchern breiter als hoch u. daselbst niedergedrückt u. mit etwas eingezogenen Rändern zum Abhülsen … Pierer's Universal-Lexikon
Laubvögel — (Ficedulae), kleine Singvögel als Untergatt. der Sänger (Sylviae) mitziemlich kurzen, vorn getäfelten Läufen, ausgeschnittenem Schwanze, oben grünlichgrau, unten u. ein Streifüber den Augen gelblich; leben in Laubwäldern u. sind kleine hübsche… … Pierer's Universal-Lexikon
